Procedury dotyczące standardów ochrony małoletnich

Podstawa prawna:

- Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich

- Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

 

Wymagania wobec osób dopuszczanych

 

1. 1. Kwalifikacje:

• Wykształcenie i doświadczenie odpowiednie do rodzaju podejmowanych działań
• Ukończone szkolenie z zakresu ochrony małoletnich.
• Posiadanie aktualnego zaświadczenia o niekaralności
• Brak przeciwwskazań zdrowotnych do rodzaju podejmowanych działań

2. 2. Umiejętności:

• Znajomość praw dziecka i standardów ochrony małoletnich.
• Umiejętność budowania relacji z dziećmi i młodzieżą.
• Umiejętność rozpoznawania i reagowania na sytuacje krzywdzenia dzieci.

3. 3. Postawa:

• Odpowiedzialność i zaangażowanie w pracę z dziećmi i młodzieżą
• Szacunek dla praw dziecka i jego godności.
• Umiejętność pracy w zespole.
• Otwartość na potrzeby i problemy dzieci i młodzieży.

Procedura dopuszczania do pracy z dziećmi i młodzieżą:

• Weryfikacja kandydata pod kątem spełniania wymogów formalnych (kwalifikacje, doświadczenie, zaświadczenie o niekaralności).
• Przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej z kandydatem.
• Przeprowadzenie szkolenia z zakresu ochrony małoletnich.
• Monitorowanie pracy osoby dopuszczonej do pracy z dziećmi i młodzieżą.

Wykaz zachowań niedozwolonych wobec małoletniego

 

1. 1. Przemoc fizyczna:

• Bicie, popychanie, uderzanie, kopanie, duszenie.
• Stosowanie innych form przemocy fizycznej, które mogą powodować ból lub cierpienie.

2. 2. Przemoc psychiczna:

• Wyzywanie, poniżanie, ośmieszanie, straszenie.
• Manipulowanie, kontrolowanie, izolowanie.
• Grożenie samobójstwem lub krzywdą dziecka.

3. 3. Wykorzystywanie seksualne:

• Dotykanie miejsc intymnych dziecka bez jego zgody.
• Zmuszanie dziecka do oglądania lub udziału w czynnościach seksualnych.
• Wykorzystywanie dziecka do produkcji materiałów pornograficznych.

4. 4. Zaniedbanie:

• Brak zapewnienia dziecku podstawowych potrzeb (np. jedzenia, ubrania, schronienia, opieki medycznej).
• Brak troski o bezpieczeństwo i zdrowie dziecka.
• Ignorowanie potrzeb emocjonalnych dziecka.

5. 5. Nadużywanie władzy:

• Wykorzystywanie zależności lub pozycji władzy do krzywdzenia dziecka.
• Nakłanianie dziecka do zachowań niezgodnych z jego dobrem.

6. 6. Inne zachowania niedozwolone:

• Poniżanie dziecka ze względu na jego rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, płeć, orientację seksualną lub niepełnosprawność.
• Podawanie dziecku alkoholu lub substancji psychoaktywnych.
• Prowadzenie eksperymentów medycznych bez zgody dziecka lub jego opiekuna prawnego.
• Ujawnianie informacji o stanie zdrowia dziecka bez jego zgody lub zgody jego opiekuna prawnego.

Dodatkowe zachowania niedozwolone w podmiocie leczniczym:

• Brak poszanowania intymności dziecka podczas badania lub zabiegu.
• Niewłaściwe komentarze dotyczące wyglądu lub ciała dziecka.
• Okazywanie niechęci lub braku szacunku do dziecka.
• Brak zapewnienia odpowiedniej opieki psychologicznej dziecku, które doświadczyło traumy.

Procedura nawiązywania relacji między dzieckiem a osobą dopuszczoną

Celem procedury jest stworzenie bezpiecznych i przyjaznych warunków dla nawiązywania relacji między dzieckiem a osobą dopuszczoną do pracy z dziećmi w podmiocie leczniczym, opartej na wzajemnym zaufaniu i szacunku.

Etapy procedury:

1. 1. Przygotowanie:

• Osoba dopuszczona do pracy z dziećmi powinna zapoznać się z informacjami o dziecku, w tym z jego wiekiem, stanem zdrowia, zainteresowaniami i potrzebami.
• Należy stworzyć przyjazną atmosferę w pomieszczeniu, w którym będzie odbywać się spotkanie z dzieckiem.

2. 2. Pierwsze spotkanie:

• Należy przedstawić się dziecku i wyjaśnić, kim się jest i jaką rolę pełni w podmiocie leczniczym.
• Należy zapytać dziecko o jego imię, wiek, zainteresowania i samopoczucie.
• Należy nawiązać kontakt wzrokowy z dzieckiem i uśmiechać się.
• Należy mówić do dziecka spokojnym i łagodnym głosem.
• Należy uważnie słuchać tego, co dziecko mówi.
• Należy stosować język zrozumiały dla dziecka.
• Należy unikać słów fachowych, których dziecko może nie rozumieć.

3. 3. Budowanie relacji:

• Należy spędzać czas z dzieckiem i rozmawiać na różne tematy.
• Należy okazywać dziecku zainteresowanie i szacunek.
• Należy zachować cierpliwość i zrozumienie dla potrzeb dziecka.
• Należy dotrzymywać obietnic złożonych dziecku.
• Należy reagować na potrzeby emocjonalne dziecka.
• Należy zapewnić dziecku bezpieczeństwo i komfort.

4. 4. Zakończenie spotkania:

• Należy pożegnać się z dzieckiem i podziękować mu za spotkanie.
• Należy zapytać dziecko, jak się czuło podczas spotkania.
• Należy ustalić termin kolejnego spotkania.

Uwagi:

• Należy dostosować procedurę do wieku i potrzeb dziecka.
• Należy obserwować reakcje dziecka i w razie potrzeby modyfikować swoje zachowanie.
• Należy zawsze zachować bezpieczeństwo i komfort dziecka.

Procedura korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet na terenie placówki przez osobę dopuszczoną

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży oraz ochrony ich danych osobowych podczas korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet na terenie placówki medycznej przez osoby dopuszczone do pracy z dziećmi.

Zakres procedury:

Procedura obejmuje korzystanie z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet przez osoby dopuszczone do pracy z dziećmi na terenie placówki medycznej, w tym:

• Komputery
• Tablety
• Smartfony

Zasady korzystania:

• Osoby dopuszczone do pracy z dziećmi mogą korzystać z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet wyłącznie w celach służbowych.
• Zabronione jest korzystanie z urządzeń elektronicznych do celów prywatnych, w tym do:
  • Przeglądania stron internetowych o charakterze pornograficznym lub obscenicznym.
  • Pobierania lub rozpowszechniania materiałów chronionych prawem autorskim.
  • Nawiązywania kontaktów z dziećmi i młodzieżą za pośrednictwem komunikatorów internetowych.
  • Udostępniania danych osobowych dzieci i młodzieży.
• Osoby dopuszczone do podejmowania działań z dziećmi zobowiązane są do:
  • Nadzorowania dzieci i młodzieży podczas korzystania z urządzeń elektronicznych.
  • Stosowania filtrów bezpieczeństwa na urządzeniach elektronicznych.
  • Regularnego sprawdzania historii przeglądania stron internetowych.
  • Niezwłocznego zgłaszania przełożonym wszelkich niepokojących treści lub zachowań.

Odpowiedzialność:

Za przestrzeganie procedury odpowiedzialne są osoby dopuszczone do działań podejmownaych z dziećmi oraz ich przełożeni.

Konsekwencje niestosowania się do procedury:

Niestosowanie się do procedury może skutkować:

• Naganą.
• Upomnieniem.
• Zwolnieniem dyscyplinarnym

Zasady relacji dziecka w stosunku do osoby dorosłej dopuszczonej

 

1. 1. Szacunek i zaufanie:

• Dziecko ma prawo do bycia traktowanym z szacunkiem i godnością.
• Osoba dorosła powinna okazywać dziecku życzliwość i troskę.
• Należy budować relację opartą na wzajemnym zaufaniu.

2. 2. Komunikacja:

• Należy rozmawiać z dzieckiem w sposób zrozumiały i dostosowany do jego wieku.
• Należy uważnie słuchać tego, co dziecko mówi.
• Należy odpowiadać na pytania dziecka w sposób wyczerpujący i rzetelny.

3. 3. Bezpieczeństwo:

• Dziecko ma prawo do bycia bezpiecznym w placówce medycznej.
• Osoba dorosła jest odpowiedzialna za zapewnienie dziecku bezpieczeństwa i komfortu.
• Należy reagować na wszelkie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.

4. 4. Prywatność:

• Dziecko ma prawo do prywatności.
• Należy respektować prywatność dziecka podczas badania lub zabiegu.
• Należy ujawniać informacje o stanie zdrowia dziecka tylko osobom upoważnionym.

5. 5. Prawa dziecka:

• Należy respektować prawa dziecka, w tym prawo do:
  • Wyrażania własnego zdania.
  • Informacji.
  • Opieki i ochrony.
  • Udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących jego zdrowia.

Dodatkowe zasady:

• Należy unikać:
  • Okazywania niechęci lub braku szacunku do dziecka.
  • Stosowania przemocy fizycznej lub psychicznej wobec dziecka.
  • Wykorzystywania dziecka do celów prywatnych.

Pamiętaj:

• Najważniejsze jest dobro dziecka.
• Należy zawsze zachować ostrożność podczas budowania relacji z dzieckiem.
• W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka należy natychmiast reagować.

Zasady dla osób dopuszczanych w związku z kontaktem z małoletnim- do podpisania dla osób dopuszczonych

 

1. 1. Postępowanie w kontaktach z małoletnim:

• Będę traktować każdego małoletniego z szacunkiem i godnością.
• Będę okazywać życzliwość i troskę wszystkim małoletnim.
• Będę budować relacje z małoletnimi oparte na wzajemnym zaufaniu.
• Będę rozmawiać z małoletnimi w sposób zrozumiały i dostosowany do ich wieku.
• Będę uważnie słuchać tego, co małoletni mówią.
• Będę odpowiadać na pytania małoletnich w sposób wyczerpujący i rzetelny.
• Będę zapewniać małoletnim bezpieczeństwo i komfort podczas pobytu w placówce medycznej.
• Będę reagować na wszelkie zagrożenia bezpieczeństwa małoletnich.
• Będę respektować prywatność małoletnich.
• Będę ujawniać informacje o stanie zdrowia małoletnich tylko osobom upoważnionym.
• Będę respektować prawa małoletnich, w tym prawo do:
  • Wyrażania własnego zdania.
  • Informacji.
  • Opieki i ochrony.
  • Udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących ich zdrowia.

2. 2. Zakazy:

• Nie będę okazywać niechęci lub braku szacunku do małoletnich.
• Nie będę stosować przemocy fizycznej lub psychicznej wobec małoletnich.
• Nie będę wykorzystywać małoletnich do celów prywatnych.
• Nie będę nawiązywać kontaktów z małoletnimi za pośrednictwem komunikatorów internetowych.
• Nie będę udostępniać danych osobowych małoletnich.
• Nie będę pobierać ani rozpowszechniać materiałów chronionych prawem autorskim.
• Nie będę przeglądać stron internetowych o charakterze pornograficznym lub obscenicznym.

3. 3. Oświadczenie:

Oświadczam, że zapoznałem/am się z niniejszymi zasadami i zobowiązuję się do ich przestrzegania.

Podpis:

Data:

Miejscowość:

Dodatkowe informacje:

• Niniejsze zasady są jedynie przykładem i mogą być modyfikowane w zależności od potrzeb placówki medycznej.
• Należy zawsze stosować się do obowiązujących przepisów prawa.
• W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z odpowiednią instytucją (np. Rzecznikiem Praw Dziecka).

Procedura zgłoszenia wystąpienia zachowań niedozwolonych ze strony dopuszczonego w stosunku do małoletniego

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży oraz umożliwienie im zgłaszania wszelkich niepokojących zachowań ze strony osób dopuszczonych do pracy z dziećmi w placówce medycznej.

2. 2. Zakres procedury:

Procedura obejmuje zgłaszanie wszelkich zachowań niedozwolonych ze strony osób dopuszczonych do pracy z dziećmi w placówce medycznej, w tym:

• Przemoc fizyczna lub psychiczna.
• Wykorzystywanie seksualne.
• Zaniedbanie.
• Nadużywanie władzy.
• Inne zachowania niedozwolone.

3. 3. Sposób zgłoszenia:

Dziecko lub młodzież może zgłosić niepokojące zachowanie:

• Rodzicom lub opiekunom prawnym.
• Pracownikowi placówki medycznej, któremu ufa.
• Dyrektorowi placówki medycznej.
• Policji.
• Rzecznikowi Praw Dziecka.

4. 4. Etapy procedury:
5. 1. Zgłoszenie:

• Dziecko lub młodzież zgłasza niepokojące zachowanie w sposób dla siebie najwygodniejszy.
• Pracownik placówki medycznej, który przyjął zgłoszenie, ma obowiązek niezwłocznie poinformować o nim dyrektora placówki medycznej.

2. 2. Dochodzenie:

• Dyrektor placówki medycznej powołuje zespół do zbadania zgłoszenia.
• Zespół przeprowadza dochodzenie w sposób poufny i rzetelny.
• Zespół przesłuchuje świadków i zbiera dowody.

3. 3. Decyzja:

• Zespół przedstawia dyrektorowi placówki medycznej swoje ustalenia i rekomendacje.
• Dyrektor placówki medycznej podejmuje decyzję w sprawie dalszych kroków.

4. 4. Pomoc dla dziecka:

• Dziecku lub młodzieży, które zgłosiło niepokojące zachowanie, udzielana jest niezbędna pomoc psychologiczna i prawna.

5. 5. Ochrona przed represjami:

• Dziecko lub młodzież, które zgłosiło niepokojące zachowanie, nie może być za to represjonowane.

Procedura przebywania osoby dopuszczonej na terenie placówki

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa pacjentów, personelu medycznego oraz innych osób przebywających na terenie placówki medycznej.

2. 2. Zakres procedury:

Procedura obejmuje zasady przebywania na terenie placówki medycznej osób dopuszczonych do pracy z dziećmi, w tym:

• Zasady poruszania się po terenie placówki.
• Zasady korzystania z pomieszczeń i urządzeń.
• Zasady kontaktów z pacjentami i personelem medycznym.
• Zasady zachowania poufności informacji.
• Zasady bezpieczeństwa.

3. 3. Zasady poruszania się po terenie placówki:

• Osoby dopuszczone do pracy z dziećmi mogą poruszać się po terenie placówki medycznej tylko w miejscach wyznaczonych.
• Nie wolno im wchodzić do pomieszczeń, do których nie mają dostępu.
• Mają obowiązek stosować się do poleceń personelu medycznego.

4. 4. Zasady korzystania z pomieszczeń i urządzeń:

• Osoby dopuszczone do pracy z dziećmi mogą korzystać z pomieszczeń i urządzeń placówki medycznej tylko w celach służbowych.
• Nie wolno im korzystać z pomieszczeń i urządzeń przeznaczonych dla pacjentów.
• Mają obowiązek dbać o porządek i czystość w pomieszczeniach i na terenie placówki.

5. 5. Zasady kontaktów z pacjentami i personelem medycznym:

• Osoby dopuszczone do pracy z dziećmi mają obowiązek zachować życzliwość i szacunek w kontaktach z pacjentami i personelem medycznym.
• Nie wolno im nawiązywać prywatnych kontaktów z pacjentami.
• Mają obowiązek zachować poufność informacji o pacjentach.

6. 6. Zasady bezpieczeństwa:

• Osoby dopuszczone do pracy z dziećmi mają obowiązek znać i przestrzegać zasad bezpieczeństwa obowiązujących na terenie placówki medycznej.
• Mają obowiązek niezwłocznie informować personel medyczny o wszelkich zagrożeniach bezpieczeństwa.

7. 7. Konsekwencje niestosowania się do procedury:

Niestosowanie się do procedury może skutkować:

• Naganą.
• Upomnieniem.
• Zwolnieniem dyscyplinarnym

Kodek etyki współpracy z dziećmi dla osoby dopuszczonej

 

1. 1. Postawa:

• Będę traktować każde dziecko z szacunkiem i godnością.
• Będę okazywać życzliwość i troskę wszystkim dzieciom.
• Będę budować relacje z dziećmi oparte na wzajemnym zaufaniu.
• Będę rozmawiać z dziećmi w sposób zrozumiały i dostosowany do ich wieku.
• Będę uważnie słuchać tego, co dzieci mówią.
• Będę odpowiadać na pytania dzieci w sposób wyczerpujący i rzetelny.
• Będę zapewniać dzieciom bezpieczeństwo i komfort podczas pobytu w placówce medycznej.
• Będę reagować na wszelkie zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.
• Będę respektować prywatność dzieci.
• Będę ujawniać informacje o stanie zdrowia dzieci tylko osobom upoważnionym.
• Będę respektować prawa dzieci, w tym prawo do:
  • Wyrażania własnego zdania.
  • Informacji.
  • Opieki i ochrony.
  • Udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących ich zdrowia.

2. 2. Zakazy:

• Nie będę okazywać niechęci lub braku szacunku do dzieci.
• Nie będę stosować przemocy fizycznej lub psychicznej wobec dzieci.
• Nie będę wykorzystywać dzieci do celów prywatnych.
• Nie będę nawiązywać kontaktów z dziećmi za pośrednictwem komunikatorów internetowych.
• Nie będę udostępniać danych osobowych dzieci.
• Nie będę pobierać ani rozpowszechniać materiałów chronionych prawem autorskim.
• Nie będę przeglądać stron internetowych o charakterze pornograficznym lub obscenicznym.

3. 3. Odpowiedzialność:

• Jestem odpowiedzialny/a za swoje czyny i słowa.
• Jestem odpowiedzialny/a za bezpieczeństwo i dobro dzieci.
• Jestem odpowiedzialny/a za przestrzeganie zasad kodeksu etyki.

4. 4. Konsekwencje niestosowania się do kodeksu etyki:

Niestosowanie się do kodeksu etyki może skutkować:

• Naganą.
• Upomnieniem.
• Zwolnieniem dyscyplinarnym.

5. 5. Zobowiązanie:

Zobowiązuję się do przestrzegania zasad kodeksu etyki współpracy z dziećmi.

Podpis:

Data:

Miejscowość:

 

Zasady podstępowania w przypadku złamania zasad

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnich oraz umożliwienie im zgłaszania wszelkich niepokojących zachowań ze strony osób dorosłych w placówce medycznej.

2. 2. Zakres procedury:

Procedura obejmuje zasady postępowania w przypadku złamania zasad ochrony małoletnich w placówce medycznej, w tym:

• Przemoc fizyczna lub psychiczna.
• Wykorzystywanie seksualne.
• Zaniedbanie.
• Nadużywanie władzy.
• Inne zachowania niedozwolone.

3. 3. Sposób zgłoszenia:

Małoletni lub inna osoba, która jest świadkiem złamania zasad ochrony małoletnich, może zgłosić to:

• Rodzicom lub opiekunom prawnym małoletniego.
• Pracownikowi placówki medycznej, któremu ufa.
• Dyrektorowi placówki medycznej.
• Policji.
• Rzecznikowi Praw Dziecka.

4. 4. Etapy procedury:
5. 1. Zgłoszenie:

• Osoba, która zgłasza złamanie zasad ochrony małoletnich, ma obowiązek podać jak najwięcej informacji o zdarzeniu, w tym:
  • Imię i nazwisko małoletniego.
  • Data i godzina zdarzenia.
  • Miejsce zdarzenia.
  • Opis zdarzenia.
  • Imię i nazwisko osoby, która dopuściła się złamania zasad ochrony małoletnich.
• Pracownik placówki medycznej, który przyjął zgłoszenie, ma obowiązek niezwłocznie poinformować o nim dyrektora placówki medycznej.

2. 2. Dochodzenie:

• Dyrektor placówki medycznej powołuje zespół do zbadania zgłoszenia.
• Zespół przeprowadza dochodzenie w sposób poufny i rzetelny.
• Zespół przesłuchuje świadków i zbiera dowody.

3. 3. Decyzja:

• Zespół przedstawia dyrektorowi placówki medycznej swoje ustalenia i rekomendacje.
• Dyrektor placówki medycznej podejmuje decyzję w sprawie dalszych kroków.

4. 4. Pomoc dla małoletniego:

• Małoletniemu, który padł ofiarą złamania zasad ochrony małoletnich, udzielana jest niezbędna pomoc psychologiczna i prawna.

5. 5. Ochrona przed represjami:

• Osoba, która zgłosiła złamanie zasad ochrony małoletnich, nie może być za to represjonowana.

Procedura rekrutacji i wdrożenia nowych pracowników

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnich oraz zatrudnianie osób, które nie stanowią dla nich zagrożenia.

2. 2. Zakres procedury:

Procedura obejmuje następujące etapy:

1. 1. Rekrutacja:

• Ogłoszenie o pracę musi zawierać informację o obowiązku przestrzegania zasad ochrony małoletnich.
• Kandydaci muszą wypełnić kwestionariusz osobowy, w którym m.in. oświadczają, że nie byli karani za przestępstwa przeciwko małoletnim.
• Kandydaci muszą przedstawić zaświadczenie o niekaralności  z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
• Osoba posiadająca obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej związanej z kontaktami z dziećmi
• Kandydat posiadający obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska składa pracodawcy lub innemu organizatorowi oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa, oraz jednocześnie przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej związanej z kontaktami z dziećmi.  Jeżeli prawo danego państwa nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa. W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, kandydat, składa pracodawcy lub innemu organizatorowi oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
• Pracodawca lub inny organizator uzyskuje informacje, czy dane osoby są zamieszczone w Rejestrze z dostępem ograniczonym lub w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze
• Kandydaci mogą zostać poproszeni o przedstawienie referencji od poprzednich pracodawców.
• Z kandydatami przeprowadzane są rozmowy kwalifikacyjne, podczas których m.in. sprawdzane są ich predyspozycje do pracy z dziećmi.

2. 2. Wdrożenie:

• Nowi pracownicy są zobowiązani do zapoznania się z zasadami ochrony małoletnich obowiązującymi w placówce.
• Nowi pracownicy są zobowiązani do udziału w szkoleniu z zakresu ochrony małoletnich.
• Nowi pracownicy są poddawani okresowej obserwacji pod kątem przestrzegania zasad ochrony małoletnich.

3. 3. Monitorowanie:

• Placówka medyczna ma obowiązek monitorować przestrzeganie zasad ochrony małoletnich przez wszystkich pracowników.
• W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad ochrony małoletnich, placówka medyczna ma obowiązek podjąć odpowiednie kroki, w tym:
  • Nagana.
  • Upomnienie.
  • Zwolnienie dyscyplinarne.

Procedura weryfikacji osób współpracujących z dziećmi w odpowiednim rejestrze

 

Procedura weryfikacji osób współpracujących z dziećmi w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym

Celem procedury jest weryfikacja osób, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zawodowych mają kontakt z dziećmi, w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym.

Sposób przeprowadzenia weryfikacji:

1. Podmiot jest zobowiązany do pobrania z Rejestru Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym informacji o kandydacie przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z leczeniem
2. Wniosek o wydanie informacji z Rejestru składa się na formularzu dostępnym na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
3. Do wniosku należy dołączyć:
   • imię i nazwisko osoby,
   • datę i miejsce urodzenia osoby,
   • numer PESEL osoby (jeśli posiada),
   • imię i nazwisko rodziców osoby (jeśli nie posiada numeru PESEL).
4. Opłatę za wydanie informacji z Rejestru uiszcza się na rachunek bankowy Ministerstwa Sprawiedliwości.
5. Informacja z Rejestru zawiera:
   • imię i nazwisko osoby,
   • datę i miejsce urodzenia osoby,
   • numer PESEL osoby (jeśli posiada),
   • dane o skazaniu za przestępstwo na tle seksualnym.

Postępowanie po uzyskaniu informacji z Rejestru:

1. Podmiot jest zobowiązany do przechowywania informacji z Rejestru w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i poufność.
2. W przypadku, gdy kandydat został skazany za przestępstwo na tle seksualnym, podmiot, o nie może dopuścić tej osoby do pracy lub wykonywania czynności, w związku z którymi miałaby ona kontakt z dziećmi.

Obowiązek informacyjny:

Podmiot, jest zobowiązany do poinformowania kandydatów o:

• celu i sposobie przeprowadzenia weryfikacji,
• prawie dostępu do informacji z Rejestru,
• prawie do sprostowania danych osobowych.

Procedura monitorowania standardów ochrony małoletnich

 

Celem procedury jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony małoletnich pacjentów w placówce medycznej.

1. 1. Zakres:

Procedura obejmuje wszystkie obszary działalności placówki medycznej, w których mogą przebywać małoletni pacjenci, w tym:

• rejestracja,
• poczekalnia,
• gabinety lekarskie,
• sale zabiegowe,
• oddziały szpitalne.

2. 2. Standardy ochrony małoletnich:

W placówce medycznej obowiązują następujące standardy ochrony małoletnich:

• Prawo do informacji: Małoletni pacjenci mają prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, planowanych badaniach i zabiegach oraz do wyrażenia zgody na ich przeprowadzenie.
• Prawo do prywatności: Małoletni pacjenci mają prawo do zachowania prywatności podczas badania i zabiegu.
• Prawo do obecności osoby bliskiej: Małoletni pacjenci mają prawo do obecności osoby bliskiej podczas badania i zabiegu.
• Ochrona przed krzywdą: Małoletni pacjenci mają prawo do ochrony przed krzywdą fizyczną i psychiczną.

3. 3. Monitorowanie standardów:

Monitorowanie standardów ochrony małoletnich w placówce medycznej odbywa się poprzez:

• Przeprowadzanie audytów wewnętrznych: Audyty wewnętrzne są przeprowadzane regularnie raz na 2 lata przez zespół powołany przez kierownika placówki medycznej.
• Analizę skarg i uwag: Skargi i uwagi pacjentów oraz ich opiekunów są analizowane pod kątem przestrzegania standardów ochrony małoletnich.
• Szkolenia dla personelu: Personel placówki medycznej jest regularnie szkolony w zakresie ochrony małoletnich.

4. 4. Postępowanie w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości:

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie ochrony małoletnich, kierownik placówki medycznej jest zobowiązany do podjęcia działań naprawczych. Działania naprawcze mogą obejmować:

• Przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego: Postępowanie wyjaśniające ma na celu ustalenie przyczyn i okoliczności nieprawidłowości.
• Wdrożenie działań profilaktycznych: Działania profilaktyczne mają na celu zapobieganie powstawaniu podobnych nieprawidłowości w przyszłości.
• Poinformowanie organów nadzoru: W przypadku stwierdzenia poważnych nieprawidłowości, kierownik placówki medycznej jest zobowiązany do poinformowania organów nadzoru, takich jak Rzecznik Praw Dziecka

5. 5. Odpowiedzialność:

Za przestrzeganie procedury monitorowania standardów ochrony małoletnich w placówce medycznej odpowiada kierownik placówki medycznej.

Procedura ochrony wizerunku dziecka

 

Celem procedury jest ochrona wizerunku dziecka w placówce medycznej, w tym:

• ochrona prywatności dziecka,
• zapobieganie wykorzystywaniu wizerunku dziecka do celów komercyjnych,
• zapewnienie bezpieczeństwa dziecka.

1. 1. Zakres:

Procedura obejmuje wszystkie obszary działalności placówki medycznej, w których mogą przebywać dzieci, w tym:

• rejestracja,
• poczekalnia,
• gabinety lekarskie,
• sale zabiegowe,
• oddziały szpitalne.

2. 2. Definicje:

• Wizerunek dziecka: Obejmuje wizerunek twarzy, ciała, imię i nazwisko dziecka, a także inne dane osobowe dziecka.
• Wykorzystywanie wizerunku dziecka: Obejmuje publikowanie, rozpowszechnianie, udostępnianie wizerunku dziecka w celach innych niż medyczne.

3. 3. Zasady ochrony wizerunku dziecka:

1. W placówce medycznej obowiązuje zakaz publikowania i rozpowszechniania wizerunku dziecka bez zgody rodziców lub opiekunów prawnych.
2. Zgoda na wykorzystanie wizerunku dziecka musi być wyrażona na piśmie i zawierać:
   • Imię i nazwisko dziecka,
   • Imię i nazwisko rodziców lub opiekunów prawnych,
   • Cel wykorzystania wizerunku dziecka,
   • Sposób wykorzystania wizerunku dziecka,
   • Okres, na jaki wyrażona jest zgoda.
3. W przypadku, gdy dziecko jest hospitalizowane, zgodę na wykorzystanie wizerunku dziecka może wyrazić również personel medyczny, jeśli jest to niezbędne do celów medycznych.
4. Personel medyczny ma obowiązek zachować poufność informacji dotyczących wizerunku dziecka.
5. Placówka medyczna jest zobowiązana do zapewnienia bezpieczeństwa danych osobowych dziecka, w tym wizerunku dziecka.

4. 4. Postępowanie w przypadku naruszenia procedury:

W przypadku naruszenia procedury ochrony wizerunku dziecka, rodzic lub opiekun prawny dziecka ma prawo do:

• Złożenia skargi do kierownika placówki medycznej,
• Żądania usunięcia wizerunku dziecka z materiałów, w których został on bezprawnie wykorzystany,
• Zgłoszenia naruszenia do organu nadzoru, takiego jak Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.

5. 5. Odpowiedzialność:

Za przestrzeganie procedury ochrony wizerunku dziecka w placówce medycznej odpowiada kierownik placówki medycznej.

Procedura szkolenia personelu

 

Celem procedury jest zapewnienie, że personel placówki posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności w zakresie ochrony małoletnich.

1. 1. Zakres:

Szkoleniem objęty jest cały personel placówki, w tym:

• Pracownicy rejestracji
• Pracownicy medyczni
• Pracownicy administracji,
• Obsługa techniczna,
• Wolontariusze.

2. 2. Program szkolenia:

Program szkolenia obejmuje następujące zagadnienia:

• Definicja małoletniego: Omówienie pojęcia małoletniego w świetle obowiązującego prawa.
• Standardy ochrony małoletnich: Prezentacja obowiązujących standardów ochrony małoletnich w Polsce, w tym:
  • Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki,
  • Zasady i procedury podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu dziecka.
• Rodzaje krzywdzenia: Omówienie różnych form krzywdzenia dzieci, w tym:
  • Krzywdzenie fizyczne,
  • Krzywdzenie psychiczne,
  • Zaniedbanie,
  • Wykorzystywanie seksualne.
• Objawy krzywdzenia: Prezentacja objawów, które mogą świadczyć o tym, że dziecko jest krzywdzone.
• Procedura reagowania na podejrzenie krzywdzenia: Omówienie procedury postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka, w tym:
  • Sposoby powiadomienia właściwych organów,
  • Dokumentowanie zdarzenia.
• Rola personelu w ochronie małoletnich: Podkreślenie znaczenia roli personelu w ochronie małoletnich i budowaniu bezpiecznej atmosfery w placówce.

3. 3. Metody szkolenia:

Szkolenie może być prowadzone różnymi metodami, w tym:

• Wykłady,
• Warsztaty,
• E-learning.

4. 4. Częstotliwość szkoleń:

Szkolenie powinno być przeprowadzane regularnie, nie rzadziej niż raz w roku.

5. 5. Odpowiedzialność:

Za przeprowadzenie szkolenia odpowiada kierownik placówki.

Procedura ochrony danych osobowych i szczególnych dziecka

 

Celem procedury jest ochrona danych osobowych i szczególnych dziecka w placówce medycznej, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa:

• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. UE. L. 119 z 04.05.2016, str. 1),
• Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1781),
• Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. z 2020 r. poz. 344).

2. 2. Zakres:

Procedura obejmuje wszystkie dane osobowe i szczególne dziecka, przetwarzane w placówce medycznej, w tym:

• Imię i nazwisko dziecka,
• Data urodzenia dziecka,
• Numer PESEL dziecka,
• Adres zamieszkania dziecka,
• Dane kontaktowe do rodziców lub opiekunów prawnych dziecka,
• Informacje o stanie zdrowia dziecka,
• Wyniki badań diagnostycznych i lekarskich,
• Dokumentacja medyczna dziecka.

3. 3. Zasady ochrony danych osobowych i szczególnych dziecka:

1. W placówce medycznej obowiązuje zakaz przetwarzania danych osobowych i szczególnych dziecka bez zgody rodziców lub opiekunów prawnych.
2. Zgoda na przetwarzanie danych osobowych i szczególnych dziecka musi być wyrażona na piśmie i zawierać:
   • Imię i nazwisko dziecka,
   • Imię i nazwisko rodziców lub opiekunów prawnych,
   • Cel przetwarzania danych osobowych i szczególnych dziecka,
   • Zakres przetwarzania danych osobowych i szczególnych dziecka,
   • Okres, na jaki wyrażona jest zgoda.
3. W przypadku, gdy dziecko jest hospitalizowane, zgodę na przetwarzanie danych osobowych i szczególnych dziecka może wyrazić również personel medyczny, jeśli jest to niezbędne do celów medycznych.
4. Personel medyczny ma obowiązek zachować poufność informacji dotyczących danych osobowych i szczególnych dziecka.
5. Placówka medyczna jest zobowiązana do zapewnienia bezpieczeństwa danych osobowych i szczególnych dziecka, w tym do stosowania odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych chroniących te dane przed dostępem osób nieuprawnionych.

4. 4. Postępowanie w przypadku naruszenia procedury:

W przypadku naruszenia procedury ochrony danych osobowych i szczególnych dziecka, rodzic lub opiekun prawny dziecka ma prawo do:

• Złożenia skargi do kierownika placówki medycznej,
• Żądania usunięcia danych osobowych i szczególnych dziecka,
• Zgłoszenia naruszenia do organu nadzoru, jakim jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

5. 5. Odpowiedzialność:

Za przestrzeganie procedury ochrony danych osobowych i szczególnych dziecka w placówce medycznej odpowiada kierownik placówki medycznej.

 

 

Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że na terenie placówki znajduje się rodzic/opiekun prawny pod wpływem alkoholu lub narkotyków

 

1. 1. Pracownik powiadamia o swoich przypuszczeniach Dyrektora/Kierownika placówki.
2. 2. Odizolowuje rodzica/opiekuna prawnego od reszty osób w placówce. Ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego, ale pod nadzorem innego pracownika, jeśli sam nie może przejąć nadzoru. Rodzic/opiekun prawny dziecka jest proszony o opuszczenie placówki
3. 3. Dyrektor/pracownik zawiadamia Komisariat Policji, gdy rodzic/opiekun prawny jest agresywny, bądź swoim zachowaniem zagraża życiu lub zdrowiu innych osób.
4. 4. Dziecko nie może zostać wydane osobie podejrzanej o spożycie alkoholu lub innej substancji psychoaktywnej. Należy poinformować i poprosić o przybycie innej osoby wskazanej do odbioru dziecka. W przypadku braku takiej osoby- należy poinformować policję i postępować zgodnie ze wskazaniem funkcjonariuszy
5. 5. Spożywanie alkoholu/narkotyków na terenie placówki jest całkowicie zakazane.
6. 6. Zaistniałe zdarzenie jest odnotowane w formie notatki służbowej przez pracownika placówki.

Podstawa prawna: Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii

Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Procedura postępowania w sytuacji pacjenta małoletniego zaniedbanego

 

1. 1. Pracownik dokonuje obserwacji pacjenta, a następnie przeprowadza z nim rozmowę celem ustalenia jego sytuacji (w szczególności, czy domownicy zajmują się nim, czy rozmawia z nimi o swoich problemach, czy spożywa w domu posiłki i jak często, czy domownicy spożywają w domu alkohol i jak często, jak się do pacjenta zwracają, czy pomagają mu w codziennych czynnościach, jak się do niego odnoszą).

Po rozmowie z pacjentem oraz biorąc pod uwagę własne obserwacje, pracownik w porozumieniu z Dyrektorem placówki podejmuje działania, których celem jest pomoc pacjentowi. Z dokonanych ustaleń sporządza notatkę.

O dokonanych ustaleniach pracownik informuje Dyrektora placówki, przekazując mu swoją notatkę.

Pracownik kontaktuje się z rodzicami/opiekunem prawnym (o ile dotyczy) pacjenta celem umówienia spotkania w placówce. W spotkaniu tym biorą udział: pracownik podejmujący ww. czynności, rodzice/opiekunowie prawni (o ile dotyczy) pacjenta oraz Dyrektor placówki. Podczas spotkania podjęta zostaje próba wyjaśnienia sytuacji i ustalenia przyczyny zaniedbania pacjenta. Jeżeli przyczyną zaniedbania pacjenta jest zła sytuacja finansowa rodziny, wówczas uczestnicy spotkania ustalają zasady postępowania z pacjentem i sposoby udzielenia pomocy zarówno jemu, jak i jego rodzinie. Podejmuje się decyzję o ewentualnym złożeniu wniosku do ośrodka pomocy społecznej.

Gdy okaże się, że przyczyną zaniedbania pacjenta jest demoralizacja (alkoholizm, narkomania w rodzinie, przemoc), wówczas Dyrektor placówki informuje służące ku temu organy o potrzebie wdrożenia procedury „Niebieskiej karty”.

Podstawy prawne:

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej

Kodeks wykroczeń

Kodeks rodzinny i opiekuńczy

Ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich

Procedura postępowania w sytuacji posiadania przez rodzica/opiekuna prawnego przedmiotów niedozwolonych na terenie placówki

 

1. 1. Pracownik placówki, który jest świadkiem posiadania przez rodzica/opiekuna prawnego niedozwolonego narzędzia lub substancji, w obecności innego pracownika placówki ma prawo żądać oddania niebezpiecznego przedmiotu/substancji i podejmuje działanie zmierzające do jego zabezpieczenia (zachowując środki ostrożności deponuje w sekretariacie, gabinecie psychologa lub zabezpiecza pomieszczenie, w którym znajduje się przedmiot przed dostępem innych osób). Pracownik ma również prawo żądać, aby rodzic/opiekun prawny pokazał zawartość torby oraz kieszeni, ewentualnie innych przedmiotów budzących podejrzenie, co do ich związku z poszukiwanym przedmiotem/substancją. Pracownik nie ma prawa samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży ani torby - jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji.
2. 2. Jeżeli rodzic/opiekun prawny nie chce oddać przedmiotu lub niedozwolonej substancji pracownik interweniujący natychmiast powiadamia Dyrektora/kierownika podmiotu
3. 3. Pracownik odbiera niebezpieczny przedmiot (dobrowolne oddanie przedmiotu), przeprowadza rozmowę z rodzicem/opiekunem prawnym wyjaśniając przyczyny przyniesienia tego przedmiotu, pouczając o grożącym niebezpieczeństwie oraz informując o konsekwencjach
4. 4. Pracownik sporządza notatkę służbową.
5. 5. W przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że jest to narkotyk lub substancja przypominająca narkotyk, czy przedmiot zagrażający zdrowiu i życiu, Dyrektor/Kierownik wzywa policję.

Podstawa prawna: Kodeks karny

Procedura bezpieczeństwa dziecka na terenie placówki

 

Używanie wulgarnych słów/ Niekulturalne zachowanie/ Dewastacja i niszczenie mienia placówki/bójki/ Wymuszania oraz psychiczna agresja

- upomnienie osoby przez pracownika w obecności innych osób

- zobowiązanie osoby do naprawienia wyrządzonej szkody, poniesienia kosztów finansowych

-           sporządzenie notatki ze zdarzenia,

-           rozmowa wyjaśniającej

-           poinformowanie policji.

-           pracownik ma prawo zażądać zwrotu przywłaszczonej rzeczy, zażądać aby pokazał zawartość torby oraz kieszeni w obecności innego pracownika placówki.

Podstawa prawna:

Kodeks karny

Kodeks wykroczeń

Procedura współpracy z rodziną dziecka-pacjenta

Rodzina pacjenta ma prawo do bezpośredniego (spotkania) oraz pośrednio (mail, sms, poczta tradycyjna, telefon, komunikatory internetowe) z pracownikiem placówki.

Każde spotkanie z pracownikiem musi zostać wcześniej ustalone w terminie wskazanym przez placówkę. Pracownicy nie prowadzą rozmów z rodziną pacjenta bez ustalonego terminu spotkania.

Pracownicy powinni prowadzić ewidencję kontaktów oraz korespondencji z rodziną pacjenta

W sprawie skarg i wniosków organem właściwym do rozpoznania jest Dyrektor placówki.

Rodzina w kontakcie z pracownikiem powinna przestrzegać zasad i regulaminu placówki.

Podstawa prawna:

Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta

Procedura postępowania z agresywnym dzieckiem

 

1. 1. W przypadku zaobserwowania (zgłoszenia przez innych) agresji (fizycznej, psychicznej, słownej) pracownik interweniujący przerywa to zachowanie.
2. 2. Pracownik identyfikuje dzieci-pacjentów biorących udział w zdarzeniu (ofiara, agresor, świadek).
3. 3. Pracownik przeprowadza rozmowę z pacjentem/pacjentami, w celu ustalenia okoliczności zdarzenia, udziela stosownych pouczeń.
4. 4. Pracownik raportuje zdarzenie (opis zdarzenia, osoby uczestniczące, sprawca, poszkodowany, nazwisko osoby interweniującej wraz z podpisem itp.).
5. 5. Pracownik informuje rodzica/opiekuna prawnego (o ile dotyczy) pacjenta-sprawcy zdarzenia, o zaistniałej sytuacji.

6.W przypadku zdarzenia o szczególnie drastycznym przebiegu (stwarzającego zagrożenie dla zdrowia lub życia) lub powtarzających się zdarzeń pracownik zobowiązany jest powiadomić o tym fakcie Dyrektora/Kierownika-  wspólnie ustalają dalszy przebieg postępowania (m. in. rozważają możliwość udzielenia pacjentom pomocy psychologicznej lub poinformowania o zaistniałym zdarzeniu Policji).

Podstawa prawna:

Ustawa Kodeks Karny

Kodeks Wykroczeń

Ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich

Procedura postępowania w sytuacji gdy na terenie placówki znajduje się osoba lub  zwierzę zagrażające bezpieczeństwu dzieci

 

1. 1. Ucieczka z zagrożonego rejonu drogą ewakuacji, poza rejon zagrożenia.
2. 2. Ewakuacja tylko w przypadku bezpośredniej bliskości wyjścia, z dala od źródła zagrożeni

W przypadku zarządzenia ewakuacji:

- zostaw wszystkie swoje rzeczy w miejscu, gdzie się znajdują,

- korzystaj z wyznaczonej drogi ewakuacji,

- po drogach ewakuacyjnych poruszaj się szybko, unikaj blokowania ruchu, zatrzymywania się, czy też gwałtownego napierania na poruszających się z przodu.

Podczas ewakuacji:

- zachowaj ciszę, spokój, rozwagę,

- udzielaj pierwszej pomocy w miejscu bezpiecznym, jedynie wtedy,gdy nie ma to wpływu na własne bezpieczeństwo,

- ostrzegaj o niebezpieczeństwie,

3. 3. W przypadku braku możliwości ewakuacji należy się ukryć lub zabarykadować w pomieszczeniu bezpiecznym.
4. 4. Jeżeli nie miałeś możliwości ewakuować się lub ukryć albo zabarykadować w pomieszczeniu

bezpiecznym, a twoje życie lub zdrowie jest bezpośrednio zagrożone w bezpośrednim kontakcie z napastnikiem – walcz, a jeżeli nie jesteś w stanie podjąć walki – błagaj o litość

Podczas działań służb ratowniczych:

- zachowaj spokój,

- jeżeli nie jesteś pewien, że to służby ratownicze nie otwieraj drzwi (służby zrobią to same)

- stosuj się do wszystkich poleceń służb,

- nie trzymaj nic w rękach,

- nie zadawaj pytań podczas ewakuacji,

- unikaj gwałtownych ruchów, alarmujących gestów itp.,

- poddaj się kontroli bezpieczeństwa,

- jeżeli posiadasz istotne informacje o napastnikach lub ofiarach, przekaż je służbom ratowniczym.

Podstawa prawna: Kodeks karny art. 162

Wypadek, któremu uległo dziecko w związku z czynnościami wykonywanymi na  terenie podmiotu

Pracownik placówki powinien podjąć następujące kroki:

1. 1. Zapewnia opiekę i udziela doraźnej pomocy medycznej.
2. 2. Powiadamia Dyrektora/Kierownika placówki o nieszczęśliwym wypadku.
3. 3. Jeśli zachodzi konieczność wzywa na miejsce lekarza.
4. 4. Domaga się pisemnej opinii lekarza stwierdzającej czy poszkodowane dziecko doznało ciężkich uszkodzeń ciała.
5. 5. Sporządza notatkę służbową, w której opisuje przebieg zdarzenia.
6. 6. Powiadamia inspektora BHP o zdarzeniu.

W razie wypadku powodującego ciężkie uszkodzenia ciała, wypadku zbiorowego lub śmiertelnego, Dyrektor/Kierownik podejmuje następujące kroki:

1. 1. Zapewnia natychmiastową pomoc i opiekę poszkodowanemu dziecku
2. 2. Zawiadamia o wypadku inspektora BHP, organ nadzorujący, Prokuraturę lub Policję.
3. 3. Zabezpiecza miejsce wypadku.
4. 4. Powołuje zespół powypadkowy, który ustala okoliczności i przyczyny wypadku i sporządza protokół powypadkowy.
5. 5. Zatwierdza protokół podpisany przez zespół powypadkowy.
6. 6. Doręcza niezwłocznie protokół PIP.
7. 7. W przypadku zbiorowego zatrucia pokarmowego, powiadamia Stację Sanitarno - Epidemiologiczną.

Kodeks karny art. 162

Procedura postępowania w sytuacji zatrzymania przez policję na terenie podmiotu dziecka sprawcy czynu karalnego

 

W przypadku zaistnienia sytuacji, która może wskazywać na popełnienie przez dziecko czynu karalnego, informacja jest niezwłocznie przekazywana dyrektorowi/kierownikowi podmiotu.

Dyrektor/kierownik placówki dokonuje wstępnej oceny sytuacji.

W przypadku uznania, że zachowanie dziecka może stanowić czyn karalny, dyrektor/kierownik niezwłocznie powiadamia odpowiednie służby, tj. policję.

Personel, działając zgodnie z instrukcjami policji, zabezpiecza miejsce zdarzenia oraz wszelkie potencjalne dowody.

Rodzice lub opiekunowie prawni dziecka, który jest podejrzany o popełnienie czynu karalnego, są niezwłocznie informowani o sytuacji przez dyrektora/kierownika.

Personel współpracuje z policją, dostarczając wszelkich niezbędnych informacji, dokumentów i innych dowodów związanych z sytuacją.

Osoby, które były świadkami zdarzenia, mogą być przesłuchiwani przez policję w obecności pracowników lub innego upoważnionego przedstawiciela podmiotu.

Dziecko podejrzane o popełnienie czynu karalnego ma prawo do wsparcia psychologicznego.

Dyrektor/kierownik zgłasza sprawę do odpowiednich jednostek dbając jednocześnie o ochronę prywatność dziecka oraz innych osób zaangażowanych w sprawę.

Podstawa prawna: Kodeks postępowania karnego

Procedura postępowania w przypadku agresywnego zachowania pracownika wobec dziecka

 

Zgłoszenie incydentu:

1. a) Dziecko, który doświadczyło agresywnego zachowania ze strony pracownika, lub był świadkiem takiego zdarzenia, powinien niezwłocznie zgłosić do pracownika podmiotu
2. b) Wszelkie informacje są traktowane jako poufne.

Początkowe działania:

1. a) Osoba, której zgłoszono incydent, powinna zapewnić wsparcie dziecku, który doświadczył agresji oraz uspokoić go.
2. b) Należy niezwłocznie poinformować dyrektora/kierownika o zaistniałej sytuacji.

Powiadomienie dyrekcji:

1. a) Dyrektor/kierownik jest odpowiedzialny za podjęcie dalszych kroków w sprawie zgłoszonego incydentu.
2. b) Dyrektor/kierownik może powołać zespół do zbadania sprawy, składający się z wyznaczonych pracowników

Rozmowa z dzieckiem i pracownikiem:

1. a) Dyrektor/kierownik przeprowadza rozmowę z dzieckiem, który doświadczył agresji, w obecności zaufanej osoby (np. rodzic, psycholog).
2. b) Następnie dyrektor/kierownik przeprowadza rozmowę z pracownikiem oskarżonym o agresję.

Powiadomienie rodziców:

1. a) Rodzice dziecka są niezwłocznie informowani o zaistniałej sytuacji.
2. b) Dyrektor/kierownik konsultuje się z rodzicami w zakresie dalszych działań.

Wsparcie dla dziecka

1. a) Dziecku, który doświadczyło agresji, oferowane jest wsparcie psychologiczne
2. b) W miarę potrzeby dziecko może otrzymać wsparcie zewnętrzne.

Konsekwencje dla pracownika:

1. a) W zależności od wyników śledztwa oraz powagi zachowania pracownika, mogą zostać zastosowane różne konsekwencje, począwszy od oficjalnej rozmowy i upomnienia, aż po zawieszenie w obowiązkach lub zwolnienie z pracy.
2. b) Jeśli sytuacja jest na tyle poważna, dyrektor/kierownik może podjąć decyzję o zgłoszeniu sprawy do odpowiednich organów, takich jak np. policja.

Monitoring sytuacji:

1. a) Dyrektor/kierownik wraz z pracownikami monitorują sytuację w podmiocie, aby zapobiec powtórzeniu się podobnych zdarzeń.
2. b) Pracownicy są regularnie szkoleni w zakresie komunikacji z dziećmi i odpowiedniego postępowania w trudnych sytuacjach.

Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

Wzór raportu i oceny stanu bezpieczeństwa w placówce

Celem oceny było uzyskanie informacji o stanie bezpieczeństwa dzieci na terenie placówki i podjętych działaniach profilaktycznych.

Liczba dzieci

Skład zespołu dokonującego przeglądu i oceny:

1. I. Informacja o sytuacji w placówce.

1. a. Zagrożenia zidentyfikowane przez placówkę w zakresie następujących kategorii zachowań:

Kategorie	W latach……/…..	Liczba w bieżącym roku
Pobicia
Molestowanie seksualne
Kradzieże
Spowodowanie uszczerbku na zdrowiu
Rozpowszechnianie środków psychoaktywnych

1. b. Zachowania dzieci wobec siebie

Kategoria	Bardzo często	Często	Rzadko	Bardzo rzadko	Nigdy
Agresja słowna (wulgaryzmy, przezywanie, obmawianie)
Zjawisko „kozła ofiarnego”
Izolowanie
Bójki
Niszczenie mienia
Inne (jakie:....)

1. c. Zachowania rodzica/opiekuna prawnego dziecka wobec pracowników:

Kategoria	Bardzo często	Często	Rzadko	Bardzo rzadko	Nigdy
Agresja słowna (wulgaryzmy, przezywanie, obmawianie, ośmieszanie)
Zastraszanie
Przemoc fizyczna
Wymuszenia
Inne (jakie:....)

Wydarzenia zgłoszone do organów ścigania dotyczące:

Kategorie	W latach ………/….	Liczba w bieżącym roku ……..
Przestępstw i wykroczeń przeciwko zdrowiu:
Przestępstw i wykroczeń przeciwko mieniu:
Innych czynów karalnych
Zjawisk patologicznych (alkohol, narkotyki itp.)
Wszelkich form agresji i przemocy fizycznej i psychicznej wobec wychowanków:

Aktualnie prowadzone przez placówkę działania profilaktyczne:

Prowadzona przez placówkę współpraca z innymi instytucjami w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ograniczenia zjawisk patologicznych:

Propozycje sposobów poprawy bezpieczeństwa w placówce:

 

Wnioski dot. skuteczności podejmowania działań profilaktycznych:

 

1. II. Ocena stanu bezpieczeństwa organizacyjnego i technicznego obiektu.

III. 1. Okresowe przeglądy stanu technicznego obiektu (protokoły, notatki będące w dyspozycji placówki):

III. 2. Zabezpieczenie obiektu przed wchodzeniem osób postronnych (opisać zastosowane rozwiązania):

1. IV. Spostrzeżenia i uwagi Zespołu:

Pieczęć i podpis Dyrektora placówki oraz podpisy Zespołu dokonującego przeglądu

Procedura udzielania pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową

Za udzielanie pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową odpowiedzialne są wszystkie osoby pracujące w podmiocie

Proces

1. 1. Identyfikacja dziecka dotkniętego przemocą domową

Pracownicy powinni być wyczuleni na sygnały świadczące o tym, że dziecko może być dotknięte przemocą domową. Do takich sygnałów należą między innymi:

Nagłe zmiany w zachowaniu dziecka, takie jak wycofanie się, agresja, autoagresja, zaburzenia snu lub jedzenia.

Opowieści dziecka o zdarzeniach, które mogą świadczyć o przemocy, takich jak pobicia, bicie, poniżanie, wyzywanie.

Cielesne oznaki przemocy, takie jak siniaki, zadrapania, rany.

Jeśli pracownik zauważy u dziecka któryś z tych sygnałów, powinien porozmawiać z dzieckiem w sposób delikatny i wspierający, zapytać dziecko, czy wszystko jest w porządku i czy może mu pomóc.

2. 2. Wykorzystanie procedury

Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko jest dotknięte przemocą domową, powinien powiadomić Dyrektora/Kierownika. Dyrektor/Kierownik powinien powiadomić o zaistniałej sytuacji odpowiednie służby, takie jak policja, prokuratura lub sąd rodzinny.

3. 3. Udzielenie dziecku pomocy i wsparcia

Pracownik powinien zapewnić dziecku dotkniętemu przemocą domową wsparcie emocjonalne i pomoc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami. Pracownicy powinni także stworzyć dziecku bezpieczne i przyjazne środowisko w podmiocie leczniczym.

W przypadku, gdy dziecko potrzebuje specjalistycznej pomocy, pracownicy powinni poinformować o tym Dyrektora/Kierownika. Dyrektor/Kierownik informuje o tej potrzebie pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka

Podstawa prawna:

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej

Przykład ankiety dotyczącej zjawiska przemocy-dla dziecka

 

1. 1. Płeć

- K/M

2. 2. Wiek

………………………….

3. 3. Jak często spotykasz się z aktami agresji wśród dzieci?

- Bardzo często

- Często

- Rzadko

- Nigdy

4. 4. Czy kiedykolwiek byłeś/aś świadkiem agresji?

- Tak

- Nie

5. 5. Czy kiedykolwiek byłeś/aś ofiarą agresji?

- Tak

- Nie

6. 6. Czy kiedykolwiek byłeś/aś sprawcą agresywnego zachowania?

- Tak

- Nie

7. 7. Jeśli TAK, to zachowałeś/aś się agresywnie ponieważ Twoja ofiara była:

- Słabsza

- Zdolniejsza od Ciebie

- Niepełnosprawna fizycznie

- Samotnikiem

- Agresywna wobec Ciebie

- Inna niż Ty (miała nadwagę, nosiła okulary, inaczej się ubierała, itd.)

- Inne(jakie?)........................................

8. 8. Z jakim rodzajem zachowań agresywnych najczęściej spotykasz się?

- Wulgaryzmy (przezywanie, wyśmiewanie, poniżanie)

- Przemoc fizyczna (bicie, kopanie, bójki)

- Wandalizm (niszczenie sprzętu lub własności)

- Wyłudzanie pieniędzy lub innych dóbr materialnych

- Zastraszanie (szantażowanie, grożenie)

- Złośliwe zachowania (podkładanie nogi, itd.)

- Nie spotkałem/am się z agresywnym zachowaniem

- Inne(Jakie?)........................................

9. 9. W jakich miejscach najczęściej dochodzi do agresywnych zachowań ?

10. 10. Kiedy według Ciebie najczęściej dochodzi do zachowań agresywnych

11. 11. Kto według Ciebie jest najczęściej sprawcą zachowań agresywnych? (Proszę o zaznaczenie jednej opcji)

- mężczyźni

- kobiety

12. 12. Czy reagujesz jeżeli drugiej osobie dzieje się krzywda?

- Tak

- Nie

Jeśli TAK, to uzasadnij swoją wypowiedź.

........................................

Jeśli NIE, to uzasadnij swoją wypowiedź

........................................

13. 13. Jeżeli byłeś/aś świadkiem agresywnego zachowania, to kogo poinformowałeś/aś o tym fakcie:

14. 14. Czy kiedykolwiek uczestniczyłeś/aś w programie profilaktycznym skierowanym przeciwko agresji?

- Tak

- Nie

15. 15. Czy wiesz jakie instytucje lub organizacje udzielają pomocy osobom pokrzywdzonym przez sprawców agresywnego zachowania?

- Tak

- Nie

Jeśli TAK, to wymień znane Ci instytucje i organizacje

........................................

16.Czy czujesz się bezpiecznie?

- Tak

- Nie

- Trudno powiedzieć

Dziękuję za wypełnienie ankiety

Przykład arkusza przebiegu rozmowy interwencyjnej z rodzicem dziecka

 

1. 1. Co oznacza dla Pana/Pani fakt uczestniczenia w naszej rozmowie?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

2. 2. Jak czuje się Pan/Pani rozmawiając tutaj na temat sytuacji spowodowanej Pana zachowaniami ( wymienić zachowania przemocowe ) wobec własnego dziecka?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

3. 3. Co Pan/ Pani chciałby (- ałaby), aby wynikło dla Pani/ Pana z tej rozmowy?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

4. 4. Jaki ,zdaniem Pana/ Pani, jest wpływ Pana/ Pani zachowań ( wymienić zachowania przemocowe ) na dziecko?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

5. 5. Jakie reakcje obserwuje Pan / Pani u dziecka zachowując się w powyższy sposób ?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

6. 6. Co Pan / Pani wtedy czuje?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

7. 7. Co Pan/ Pani osiąga stosując powyższe zachowania?

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………

8. 8. Czy te skutki to jest to, co chciałby Pan / Pani osiągnąć w swoich relacjach z dzieckim?

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

9. 9. Czy to na czym Panu/Pani zależy potrafi Pan / Pani osiągać innymi sposobami? Jakie to są sposoby?

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

10. 10. Czy Pan/ Pani chciałby ( - aby) skorzystać z pomocy specjalistycznej, aby móc osiągać to na czym Panu/ Pani zależy bez uciekania się do zachowań, które są krzywdzące dla dziecka a dla Pana samego /Pani samej/ powodują przykre skutki?

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

1. a. W przypadku odpowiedzi TAK – oferta,
2. b. W przypadku odpowiedzi NIE – informacja o tym w jaki sposób pracownik będzie postępował wobec w/w.

Procedura składania zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka. Procedura zawiadamianie sądu opiekuńczego

Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka może złożyć każdy, kto posiada informacje o takim zdarzeniu. W tym celu można skontaktować się z:

• Policją
• Prokuraturą

Zawiadomienie można złożyć:

• ustnie - w formie rozmowy z funkcjonariuszem policji lub prokuratury
• pisemnie - w formie listu lub e-maila

Zawiadomienie ustne

W przypadku zawiadomienia ustnego należy podać jak najwięcej informacji o zdarzeniu, w tym:

• miejsce i czas zdarzenia
• osoby zaangażowane w zdarzenie
• rodzaj i charakter zdarzenia

Zawiadomienie pisemne

Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:

• imię i nazwisko oraz adres zawiadamiającego
• miejsce i czas zdarzenia
• osoby zaangażowane w zdarzenie
• rodzaj i charakter zdarzenia

Wszczęcie postępowania

Po otrzymaniu zawiadomienia policja lub prokuratura dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na popełnienie przestępstwa, zostanie wszczęte postępowanie karne.

Procedura zawiadamiania sądu opiekuńczego

Kto może złożyć zawiadomienie?

Zawiadomienie o konieczności wszczęcia postępowania opiekuńczego może złożyć każdy, kto posiada informacje o zagrożeniu dobra dziecka. W tym celu można skontaktować się z:

• Sądem rodzinnym
• Ośrodkiem Pomocy Społecznej
• Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie
• Rzecznikiem Praw Dziecka

Zawiadomienie można złożyć:

• ustnie - w formie rozmowy z pracownikiem sądu rodzinnego
• pisemnie - w formie listu lub e-maila

Zawiadomienie ustne

W przypadku zawiadomienia ustnego należy podać jak najwięcej informacji o sytuacji dziecka, w tym:

• imię i nazwisko dziecka
• wiek dziecka
• środowisko rodzinne dziecka
• rodzaj i charakter zagrożenia dobra dziecka

Zawiadomienie pisemne

Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:

• imię i nazwisko oraz adres zawiadamiającego
• imię i nazwisko dziecka
• wiek dziecka
• środowisko rodzinne dziecka
• rodzaj i charakter zagrożenia dobra dziecka

Wszczęcie postępowania

Po otrzymaniu zawiadomienia sąd rodzinny dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na konieczność wszczęcia postępowania opiekuńczego, zostanie ono wszczęte.

Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w złożeniu zawiadomienia:

• Bądź konkretny i podaj jak najwięcej informacji.
• Bądź wiarygodny i podaj źródła swoich informacji.
• Bądź przygotowany na to, że możesz zostać poproszony o udział w postępowaniu.

Pamiętaj, że każde dziecko ma prawo do bezpieczeństwa i opieki. Jeśli podejrzewasz, że dziecko jest krzywdzone, nie wahaj się zgłosić tego odpowiednim organom.

Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania

Zasady udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania powinny być jasne i przejrzyste. Należy zapewnić rodzicom i opiekunom łatwy dostęp do standardów, aby mogli je zaznajomić się z nimi i stosować w praktyce.

Zasady udostępniania standardów rodzicom i opiekunom powinny obejmować następujące elementy:

• Dostępność

Należy zapewnić rodzicom i opiekunom dostęp do standardów w formie papierowej i elektronicznej. Standardy powinny być dostępne w miejscu, w którym rodzice i opiekunowie mogą się z nimi zapoznać, np. w placówce, w której dziecko przebywa, lub na stronie internetowej placówki.

Standardy ochrony dzieci w formie elektronicznej

• Jasność

Standardy powinny być sformułowane w jasny i przejrzysty sposób, aby rodzice i opiekunowie mogli je łatwo zrozumieć. Należy unikać stosowania specjalistycznego języka, który może być niezrozumiały dla rodziców i opiekunów.

• Krótkość

Standardy powinny być krótkie i zwięzłe, aby rodzice i opiekunowie mogli je łatwo przeczytać i zapamiętać.

• Aktualizacja

Standardy powinny być regularnie aktualizowane, aby uwzględniać zmiany w przepisach prawa lub w praktyce.

Sposób udostępniania standardów rodzicom i opiekunom może obejmować następujące metody:

• Rozdanie standardów rodzicom i opiekunom przy przyjęciu dziecka do placówki.
• Wywieszenie standardów w widocznym miejscu w placówce.
• Zamieszczenie standardów na stronie internetowej placówki.
• Organizowanie szkoleń dla rodziców i opiekunów na temat standardów.

Rodzice i opiekunowie powinni zostać poinformowani o możliwościach zapoznania się ze standardami ochrony dzieci. Należy zapewnić im również możliwość zadawania pytań i uzyskania wyjaśnień.

Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi standardów ochrony dzieci. Dzięki temu będą mogli aktywnie uczestniczyć w ochronie bezpieczeństwa i dobrobytu swoich dzieci.

Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

Procedura udostępniania dzieciom-pacjentom standardów do zapoznania się z nimi i ich stosowania

 

1. 1. Określenie celu standardów

Wyjaśnienie, dlaczego standardy są ważne i jak mogą pomóc dzieciom w procesie leczenia.

2. 2. Dostosowanie treści do wieku

Przygotowanie materiałów w języku dostępnym i zrozumiałym dla dzieci, uwzględniając ich wiek i poziom rozwoju.

Użycie ilustracji, animacji, czy też krótkich filmów edukacyjnych, które pomogą w zrozumieniu przekazywanych treści.

3. 3. Zapewnienie dostępu do informacji

Umieszczenie standardów w łatwo dostępnych miejscach, np. w poczekalniach, salach zabaw, na stronach internetowych szpitala/przychodni

Wykorzystanie aplikacji mobilnych lub gier edukacyjnych, które mogą w interaktywny sposób przedstawić standardy.

4. 4. Włączenie rodziców i opiekunów w proces

Poinformowanie rodziców i opiekunów o standardach i zachęcenie ich do wspólnego zapoznawania się z nimi z dziećmi.

Organizacja spotkań edukacyjnych lub warsztatów, podczas których rodzice wraz z dziećmi mogą nauczyć się, jak stosować standardy w praktyce.

5. 5. Stworzenie systemu wsparcia

Ustanowienie zespołu osób (np. pielęgniarki, psychologowie), które mogą pomagać dzieciom i ich rodzinom w zrozumieniu i stosowaniu standardów.

Zapewnienie możliwości zadawania pytań i wyrażania wątpliwości związanych ze standardami.

6. 6. Monitorowanie i ocena

Regularne sprawdzanie, czy i jak standardy są rozumiane i stosowane przez dzieci oraz ich rodziny.

Zbieranie opinii i sugestii na temat ewentualnych modyfikacji czy ulepszeń.

7. 7. Dostosowanie do indywidualnych potrzeb

Uwzględnienie specyficznych potrzeb zdrowotnych, kulturowych, językowych czy też emocjonalnych dzieci, tak aby każde z nich mogło skorzystać ze standardów.

8. 8. Promocja standardów

Promowanie standardów jako elementu poprawiającego jakość opieki i leczenia, zarówno wśród personelu medycznego, jak i pacjentów oraz ich rodzin.

9. 9. Szkolenie personelu

Zapewnienie personelowi szkoleń na temat sposobów komunikowania i edukowania dzieci i ich rodzin w zakresie standardów.

Wdrożenie takiej procedury wymaga współpracy różnych specjalistów z zakresu medycyny, psychologii, pedagogiki i innych, a także zaangażowania rodziców i opiekunów. Ważne jest, aby proces ten był elastyczny i dostosowywany do bieżących potrzeb i możliwości dzieci oraz ich rodzin.

Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

Standardy opracowane dla dzieci- pacjentów

 

1. 1. Prawa Dziecka

Każde dziecko ma prawo do opieki zdrowotnej świadczonej z poszanowaniem jego godności, prywatności oraz z uwzględnieniem jego potrzeb emocjonalnych i fizycznych.

Dzieci mają prawo do otrzymywania informacji o swoim stanie zdrowia i planowanym leczeniu w sposób dostosowany do ich wieku i zdolności rozumienia.

2. 2. Bezpieczeństwo Fizyczne

Prawo do zapewnienia bezpiecznego środowiska, wolnego od zagrożeń fizycznych, oraz implementacja środków zapobiegawczych minimalizujących ryzyko wypadków i zranień.

3. 3. Ochrona przed Nadużyciami

Zero tolerancji dla wszelkich form nadużycia, w tym przemocy fizycznej, emocjonalnej, seksualnej czy zaniedbania wobec dziecka

4. 4. Poufność i Prywatność

Zapewnienie prywatności podczas badania i leczenia.

5. 5. Wsparcie Emocjonalne i Psychologiczne

Dostęp do wsparcia psychologicznego dla dzieci

Organizacja zajęć i terapii wspierających dobrostan emocjonalny dzieci.

6. 6. Komunikacja i Informacja

Placówka ma obowiązek w zakresie:

Dostarczania informacji o leczeniu i opiece w sposób jasny, zrozumiały i dostosowany do wieku dziecka.

Aktywnego słuchanie i odpowiadanie na pytania i obawy dzieci.

Włączenia rodziców i opiekunów w proces opieki nad dzieckiem, zapewniając im wsparcie i informacje potrzebne do aktywnego udziału.

Szanowania roli rodziców jako głównych opiekunów i partnerów w procesie leczenia.

Regularnego monitorowania skuteczności i przestrzegania standardów ochrony dziecka.

Wdrażania poprawek i ulepszeń na podstawie opinii dzieci, rodziców oraz personelu.

Gwarancji, że wszystkie skargi będą traktowane poważnie, szybko rozpatrywane i będą miały konsekwencje.

Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

 

Definicja zdarzeń nadzwyczajnych:

Zdarzenia nadzwyczajne to wszelkie nieprzewidziane sytuacje, które mogą zagrażać zdrowiu, bezpieczeństwu lub życiu człowieka, w tym wypadki, sytuacje kryzysowe, naturalne katastrofy, zachowania agresywne, zaginięcia itp.

Świadomość zagrożeń:

1. a) Pracownicy są szkoleni w zakresie identyfikacji potencjalnych zagrożeń i zdarzeń nadzwyczajnych.
2. b) Placówka regularnie przeprowadza audyty bezpieczeństwa, aby zidentyfikować nowe lub zmieniające się zagrożenia.

Monitorowanie i obserwacja:

1. a) Pracownicy są zobowiązani do ciągłego monitorowania i obserwacji pacjentów oraz środowiska, w którym się znajdują.
2. b) Wszelkie niepokojące zmiany w zachowaniu pacjenta, jak również w warunkach otoczenia, powinny być natychmiast zgłaszane.

Rejestr zdarzeń:

1. a) W placówce prowadzony jest rejestr, w którym odnotowuje się wszelkie niecodzienne sytuacje, nawet jeśli nie prowadzą one do bezpośredniego zagrożenia.
2. b) Rejestr powinien zawierać datę, czas, opis zdarzenia, zaangażowane osoby, świadków i podjęte działania.

Procedura alarmowa:

1. a) W przypadku identyfikacji zdarzenia nadzwyczajnego należy natychmiast uruchomić procedurę alarmową, zgodnie z wewnętrznym planem bezpieczeństwa placówki
2. b) Procedura alarmowa obejmuje powiadomienie odpowiednich osób (np. kierownictwo placówki, służby ratunkowe) i inicjowanie ewakuacji, jeśli jest to konieczne.

Szkolenie personelu:

1. a) Wszyscy pracownicy placówki są regularnie szkoleni z procedur postępowania w przypadku zdarzeń nadzwyczajnych.
2. b) Szkolenia powinny obejmować zarówno teorię, jak i praktyczne ćwiczenia, takie jak pierwsza pomoc, ewakuacja czy komunikacja w sytuacjach kryzysowych.

Komunikacja z pacjentami/rodzicami/opiekunami prawnymi pacjentów:

1. a) Placówka ma przygotowany plan komunikacji z pacjentami/rodzicami/opiekunami prawnymi pacjentów w przypadku wystąpienia zdarzeń nadzwyczajnych.
2. b) Informacje przekazywane pacjentom/opiekunom prawnym/rodzicom muszą być jasne, spójne i zawierać wytyczne dotyczące dalszych działań.

Współpraca z służbami ratunkowymi:

1. a) Placówka utrzymuje stały kontakt i współpracuje z lokalnymi służbami ratunkowymi
2. b) Współpraca ta obejmuje regularne spotkania, wspólne ćwiczenia oraz konsultacje dotyczące procedur bezpieczeństwa.

Analiza i modyfikacja procedur:

1. a) Po każdym zdarzeniu nadzwyczajnym przeprowadzana jest analiza postępowania, w celu identyfikacji mocnych stron i obszarów do poprawy.
2. b) Na podstawie tej analizy dokonuje się ewentualnych modyfikacji w procedurach i praktykach żłobka.

Dokumentacja i przeglądy:

1. a) Wszelkie zdarzenia nadzwyczajne są dokładnie dokumentowane.
2. b) Dokumentacja jest regularnie przeglądana w celu ulepszania strategii bezpieczeństwa placówki

Edukacja i prewencja:

1. a) Placówka angażuje się w działania edukacyjne, mające na celu podniesienie świadomości wśród pacjentów/opiekunów prawnych/rodziców na temat bezpieczeństwa.
2. b) Działania prewencyjne są regularnie aktualizowane w oparciu o zaistniałe zdarzenia i rozwój wiedzy o bezpieczeństwie pacjentów

Opieka psychologiczna:

1. a) W przypadku wystąpienia zdarzeń nadzwyczajnych, placówka zapewnia wsparcie psychologiczne dla pacjentów/opiekunów prawnych/rodziców i personelu dotkniętych zdarzeniem.
2. b) Współpracuje ze specjalistami w celu zapewnienia profesjonalnej pomocy.

Zdarzenia nadzwyczajne w placówce mogą przyjmować różnorodne formy, od indywidualnych incydentów po sytuacje wpływające na całą instytucję. Oto przykładowe rodzaje takich zdarzeń:

Wypadki i Urazy:

Upadki, zranienia, stłuczenia, skręcenia.

Zadławienia, zakrztuszenia.

Oparzenia lub odmrożenia.

Ukąszenia przez owady, zranienia przez zwierzęta.

Problemy zdrowotne:

Nagłe ataki chorób przewlekłych (np. astma, epilepsja).

Zaostrzenie alergii, reakcje anafilaktyczne.

Ostre infekcje, gorączka, zatrucia pokarmowe.

Zagrożenia środowiskowe:

Awaria instalacji gazowej, elektrycznej, hydraulicznej.

Wybuch, pożar.

Naturalne katastrofy (powódź, trzęsienie ziemi, huragan).

Problemy z jakością powietrza wewnętrznego (pleśń, zanieczyszczenia).

Zachowania pacjenta:

Ucieczki z terenu placówki

Agresywne zachowanie wobec innych pacjentów lub opiekunów.

Samouszkodzenia.

Nagłe zmiany w zachowaniu wskazujące na możliwe problemy w domu.

Zagrożenia dla bezpieczeństwa:

Nieautoryzowane osoby próbujące wejść na teren placówki

Zgubienie lub porwanie pacjenta

Bomba lub inne fałszywe alarmy.

Akty przemocy lub terroryzmu w pobliżu lub na terenie placówki

Problemy emocjonalne i psychologiczne:

Kryzysy emocjonalne, ataki paniki.

Obserwacja symptomów stresu pourazowego u pacjentów

Reakcje na traumatyczne wydarzenia w rodzinie pacjenta (np. śmierć członka rodziny).

Problemy społeczne:

Incydenty dyskryminacji, mobbingu czy izolacji społecznej.

Problemy wynikające z różnic kulturowych lub językowych.

Kryzysy zdrowotne:

Epidemie chorób zakaźnych (np. grypa, ospa wietrzna, COVID-19).

Zagrożenia epidemiologiczne, np. wszy, świerzb.

Dokumentacja zdarzeń nadzwyczajnych w placówce medycznej jest kluczowym elementem zarządzania kryzysowego i zapewnienia bezpieczeństwa w placówce. Dobre praktyki wymagają, aby każde zdarzenie nadzwyczajne było dokładnie zapisane i zarchiwizowane. Oto przykładowy schemat dokumentacji takich zdarzeń:

Nagłówek dokumentu:

Nazwa dokumentu: Raport zdarzeń nadzwyczajnych

Data i godzina zdarzenia: [wpisz szczegóły]

Miejsce zdarzenia: [wpisz lokalizację w placówce]

Zgłaszający: [imię i nazwisko pracownika]

Opis zdarzenia:

Rodzaj zdarzenia nadzwyczajnego: [np. wypadek, uraz, nagłe zachorowanie]

Opis sytuacji: [szczegółowy opis co się wydarzyło, w jakich okolicznościach, kto był zaangażowany]

Świadkowie: [imię i nazwisko świadków, jeśli dotyczy]

Podjęte działania: [opis interwencji - udzielone pierwszej pomocy, wezwanie pomocy medycznej, ewakuacja itp.]

Reakcja i wsparcie:

Informacje przekazane rodzicom/opiekunom: [kiedy i jak została przekazana informacja o zdarzeniu]

Współpraca z służbami zewnętrznymi: [informacje o kontaktach z policją, strażą pożarną itp.]

Dalsze kroki: [informacje o planowanych działaniach, np. konsultacja z lekarzem, psychologiem]

Dokumentacja dotycząca stanu zdrowia:

Opis udzielonej pomocy medycznej: [kto, co i jak zrobił]

Materiały dowodowe: [dokumentacja fotograficzna, jeśli dotyczy i jest to możliwe]

Zalecenia lekarskie: [zalecenia otrzymane od lekarza]

Ocena zdarzenia:

Przyczyny i czynniki: [analiza przyczyn zdarzenia]

Wnioski i zalecenia: [wnioski dotyczące przyczyn i zalecenia mające na celu poprawę bezpieczeństwa]

Zmiany w procedurach: [opis zmian w procedurach wewnętrznych placówki, jeśli są wymagane]

Podpisy:

Osoba sporządzająca dokument: [imię, nazwisko, funkcja]

Dyrektor: [imię, nazwisko, potwierdzenie zapoznania się z dokumentem]

Osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w placówce: [imię, nazwisko, potwierdzenie zapoznania się z dokumentem]

Załączniki:

Zdjęcia, rysunki, mapy: [jeśli dotyczy]

Kopie komunikacji z opiekunami prawnymi/rodzicami i służbami: [jeśli dotyczy]

Dokumentacja medyczna: [raporty, zaświadczenia lekarskie, jeśli dotyczy]

Działania następcze (profilaktyczne, interwencyjne, naprawcze)

 

Po wystąpieniu zdarzenia nadzwyczajnego w placówce, konieczne jest podjęcie szeregu działań następczych. Poniżej przedstawiam przykładowy plan działań, który powinien być dostosowany do specyfiki danego zdarzenia

1. 1. Ocenę sytuacji i zabezpieczenie miejsca zdarzenia:

Upewnienie się, że wszyscy pacjenci są bezpieczni i nie ma dalszego zagrożenia.

Zabezpieczenie miejsca zdarzenia w celu ochrony dowodów (jeśli to konieczne dla dochodzenia).

2. 2. Udzielenie pierwszej pomocy i opieki medycznej:

Zapewnienie odpowiedniej opieki medycznej dla poszkodowanych.

Monitorowanie stanu zdrowia pacjentów, które mogły być narażone na skutki zdarzenia.

3. 3. Komunikacja z rodzicami i opiekunami:

Powiadomienie rodziców o zdarzeniu i podjętych działaniach.

Udzielenie wsparcia i informacji o stanie zdrowia pacjentów

4. 4. Współpraca z służbami:

Współpraca z odpowiednimi służbami (policja, straż pożarna) i dostarczenie niezbędnych informacji dla prowadzenia dochodzenia.

5. 5. Ocena psychologiczna i wsparcie:

Zorganizowanie pomocy psychologicznej dla pacjentów, pracowników oraz rodzin, które mogły być dotknięte zdarzeniem.

Grupy wsparcia lub indywidualne konsultacje z psychologiem.

6. 6. Przegląd i aktualizacja procedur bezpieczeństwa:

Analiza zdarzenia pod kątem przyczyn i okoliczności w celu zapobiegania podobnym incydentom w przyszłości.

Aktualizacja planów bezpieczeństwa i ewakuacyjnych, przeprowadzenie dodatkowych szkoleń dla personelu.

7. 7. Dokumentacja i raportowanie:

Dokumentowanie wszystkich działań i obserwacji związanych ze zdarzeniem.

Sporządzenie raportu końcowego, który zawierać będzie opis zdarzenia, podjęte działania oraz rekomendacje.

8. 8. Komunikacja wewnętrzna:

Przeprowadzenie spotkań z personelem w celu omówienia zdarzenia i podjętych działań.

Zapewnienie personelowi wsparcia emocjonalnego i możliwości wyrażenia swoich obaw i sugestii.

9. 9. Kontrola warunków infrastrukturalnych:

Kontrola i ewentualna korekta warunków infrastrukturalnych żłobka, które mogły przyczynić się do zdarzenia.

Wprowadzenie dodatkowych środków bezpieczeństwa jeśli jest to potrzebne.

10. 10. Edukacja i prewencja:

Organizacja spotkań edukacyjnych dla pacjentów/opiekunów prawnych/rodziców i personelu na temat prewencji i postępowania w sytuacjach kryzysowych.

Wprowadzenie dodatkowych programów edukacyjnych dla pacjentów, jeśli zdarzenie było związane z określonymi zagrożeniami (np. programy dotyczące bezpieczeństwa).

11. 11. Monitoring i ocena skuteczności wprowadzonych zmian:

Regularne przeglądy i oceny wprowadzonych zmian w procedurach i infrastrukturze.

Monitorowanie skuteczności nowych działań prewencyjnych i poprawa ich, jeżeli to konieczne.

 

Standardy ochrony małoletnich-wersja uproszczona dla dzieci

 

Standardy ochrony małych bohaterów!

Cześć! Jestem SuperWiewiór, i chcę Wam opowiedzieć o Standardach ochrony małych bohaterów. To takie super zasady, które pomagają wszystkim dorosłym dbać o to, żebyście czuli się bezpiecznie i szczęśliwie.

Zasada 1: Dorośli pytają i słuchają.

Dorośli mogą o wszystko pytać, a Wy zawsze możecie im szczerze odpowiadać. Nawet jeśli coś Was zawstydza lub martwi, możecie o tym powiedzieć. Dorośli są po to, żeby Wam pomóc i chronić Was.

Zasada 2: Dorośli troszczą się o Wasze ciała.

Nikt nie ma prawa dotykać Was w taki sposób, który sprawia Wam przykrość lub dyskomfort. Wy decydujecie, kto może Was przytulać, głaskać i brać na ręce. Dorośli też powinni zawsze pytać o Waszą zgodę, zanim dotkną Waszego ciała.

Zasada 3: Dorośli mówią "nie" złym sekretom.

Jeśli ktoś każe Wam zachować tajemnicę, która Was martwi lub sprawia, że czujecie się źle, powiedzcie o tym zaufanemu dorosłemu. Dobre sekrety to takie, które sprawiają Wam radość i możecie się nimi dzielić z innymi. Złe sekrety to takie, które sprawiają Wam przykrość i musicie je opowiedzieć komuś dorosłemu.

Zasada 4: Dorośli pomagają małym bohaterom.

Jeśli coś Was boli, martwi lub czujecie się źle, powiedzcie o tym zaufanemu dorosłemu. Dorośli są po to, żeby Wam pomóc i sprawić, żebyście znów czuli się szczęśliwi i bezpieczni.

Pamiętajcie!

• Jesteście ważni i macie prawo czuć się bezpiecznie.
• Nikt nie ma prawa krzywdzić Was ani Waszych kolegów i koleżanek.
• Możecie zawsze powiedzieć o wszystkim zaufanemu dorosłemu.

SuperWiewiór i inni dorośli są po to, żeby Was chronić!

Bajka dla najmłodszych

Wiewiórka SuperWiewiór i tajemnica złego sekreciku

Dawno, dawno temu, w zaczarowanym lesie pełnym tajemniczych ścieżek i szumiących drzew, mieszkała mała, ruda wiewiórka o imieniu SuperWiewiór. SuperWiewiór nie była zwykłą wiewiórką - nosiła na grzbiecie pelerynę z liści, a w łapce zawsze miała orzeszek na nagłe poczęstunki. Była znana w całym lesie ze swojej odwagi i chęci niesienia pomocy innym.

Pewnego słonecznego dnia SuperWiewiór spacerowała po lesie, gdy usłyszała płacz dochodzący z gęstych krzaków. Podążając za dźwiękiem, natknęła się na małą żabkę o imieniu Skoczek, która siedziała na ziemi i zalewała się łzami.

"Co się stało, Skoczek?" - zapytała z troską SuperWiewiór.

"Straszny lisek obiecał mi dać pyszne muchy, jeśli zachowam pewną tajemnicę" - żaliła się żabka. "Ale ta tajemnica sprawia, że czuję się źle i nie wiem, co mam zrobić."

SuperWiewiór od razu wiedziała, co musi zrobić. Usiadła obok Skoczka i wyjaśniła mu zasady ochrony małych bohaterów. Opowiedziała o tym, że dorośli zawsze powinni pytać i słuchać, że nikt nie ma prawa dotykać w sposób, który sprawia przykrość, że złe sekrety to te, które sprawiają, że czujemy się źle i musimy je komuś opowiedzieć, a dorośli są po to, żeby pomagać.

Skoczek słuchał uważnie SuperWiewiór i zrozumiał, że lisek chciał go oszukać. Poczuł się odważniejszy i opowiedział SuperWiewiór o wszystkim, co wydarzyło się z lisem.

Razem SuperWiewiór i Skoczek udali się do starego sowy o imieniu Mądrala, która słynęła z mądrości i sprawiedliwości. Mądrala wysłuchała opowieści Skoczka i zganiła lisa za jego chciwość i kłamstwa. Lisiątko, zawstydzone i skruszone, obiecało, że nigdy więcej nie będzie krzywdzić małych zwierzątek.

Od tego dnia Skoczek i SuperWiewiór stali się najlepszymi przyjaciółmi. Skoczek nauczył się, że nie wolno mu chować złych sekretów i zawsze może liczyć na pomoc dorosłych. SuperWiewiór zaś udowodniła raz jeszcze, że jest prawdziwą bohaterką lasu, która zawsze dba o bezpieczeństwo małych zwierzątek.

I tak oto, dzięki odwadze i przyjaźni, SuperWiewiór i Skoczek pokonali złego lisa i uratowali tajemnicę, która mogłaby narazić na niebezpieczeństwo inne małe zwierzątka. Pamiętajcie, drogie dzieci, że tak jak Skoczek, zawsze możecie liczyć na pomoc dorosłych. Nie bójcie się mówić o swoich troskach i pamiętajcie, że macie prawo czuć się bezpiecznie!